Απομεινάρια

Μικρό μεθυσμένο δωμάτιο, παλμοί οι παγιδευμένοι, ανήσυχη σκόνη, το βιβλιο, λήθη, νιώθει τη μέθη, ένα σεντόνι τυλιγμένο στην ορμή, τα τσαλακώματα των χεριών σου, στο στήθος σου διαβάτης,
πιάσε με.
Άρχισες να μιλάς, γλώσσα που στροβιλίζεται των χειλιών, αδειασμένο μυαλό, στην μέση, από νύχτα, τελειώνει το φώς ανάμεσα μας, το ξέρεις, πρίν το τώρα το νωρίς, επιστροφές των δρόμων, το τέλος, το πρωί.
Απομεινάρια.