Το Δοκίμιο του έρωτα

Ο έρωτας δεν είναι κάτι που περιγράφεται που υπάρχει η μαθάινεται, είναι κάτι που ζειται ή συμβαίνει και μόνο νιώθεται. Η υπαρξή του είναι παράξενη σαν αυτή της σκέψης, του ήλιου και του αέρα. Σαν μια γεύση στο φαγητό που προέκυψε από το πουθενά. Ξαφνικά νιωθεις τον έρωτα και αναρωτιέσαι πότε άλλαξε αυτό , πότε συνέβη εκείνο και σκέφτεσαι πως δεν ήταν παρα πριν λίγες μέρες που η ύπαρξη του σου διέφευγε τελείως ήταν αδιανόητη, ο νους δεν μπορούσε να την περιγράψει στην ύπαρξη γιαυτό και η ύπαρξη δεν μπορούσε να την καταχωρήσει. Είναι μια γεύση κρασιού που ξεχνάται και ξαναζείται μόνο με μια νέα γουλιά, που χρωματίζει τα χείλη και ζαλίζει το πνεύμα. Μονο τα μετρητά  και φυσικά αποτελέσματα μπορούμε να μετρήσουμε, μονο αυτά μπορούμε να θυμηθούμε.. μα τη γεύση κανείς. Και χωρις εκείνη τη γεύση αναρωτιέσαι πόσο κουτός είναι εκείνος που πίνει, πόσο ασυγχρόνιστη και χαμένη είναι μια ζωή στη μέθη. Και μόνο με μια γουλια όλα τα γιατί ξαναζούνται από ένα τίποτα.