Σαν λιοντάρι

 

Είναι εκείνος ο τεράστιος κόσμος που εμφανίζεται εμπρός μου

σαν Ατλαντίδα

ή σαν Ιθάκη

κι εγώ δεν γνωρίζω.

Φταιει που νομίζω οτι μιλάμε με τα ίδια λόγια

μα σιγοσωπαίνουν εικόνες αλλιώτικες

στα μάτια σου

και στα δικά μου

μα πιότερο στο νου.

Και στέκομαι σαν λιοντάρι, σαν λιοντάρι.

Έτσι κοιτάω ετούτο τον κόσμο,

με τον ήλιο και τον αέρα

δεν έχει σημασιά,

ο καιρός έρχεται από μέσα

και οι βροχές

και από μέσα μετριέται η αντηλιά .

Από μέσα από ένα λιοντάρι.

Κι εγω μαθαίνω και μεγαλώνω

κι ας χάνω κι ας κερδίζω.

Αρκεί να χάνω σαν λιοντάρι

γιατί όταν κερδίζω,

τότε όλη η πλάσης βρυχάται εμπρός μου.