Για την εκπαίδευση
Σημερα σκεφτόμουν πόσο παράξενη είναι η δύναμη της εκπαίδευσης πάνω στους ανθρώπους. Περπατούσα δίπλα στο γρασίδι. Ύστερα από έναν πολύ δύσκολο χειμώνα, έβλεπε κανείς ήλιο και λουλούδια, κίτρινα λουλούδια πάνω σ'ενα γρασίδι που συνήθως είναι λευκό από τον παγο. Γιατί δεν χιονίζει εδώ, μόνο παγώνει. Παγώνει. Κοιτούσα τα λουλούδια και θυμήθηκα την πρωτομαγιά και σκέφτηκα "τι μέρα είναι σήμερα, η εικόνα των χεριών μου να φτιάχνουν το στεφάνι, πόσες μέρες απέχω από τότε, που θα βρίσκομαι την πρωτομαγιά φέτος, θα έχει λουλούδια όμορφα να κόψω... και ύστερα με διέκοψε η εκπαίδευση. Θυμάμαι στην εκτη δημοτικού ήταν ενα λευκό βιβλίο που το λέγαμε έκφραση έκθεση και διαβάζαμε από αυτό στην τάξη. Όλοι κοβουν τα λουλούδια την άνοιξη, και τα βάζουν στα μαλλιά τους, και τα μυρίζουν, Και εκείνη τη μέρα διαβάζαμε για τα πάρκα στην Κίνα. Παράτερο. Όλη μας η εκπαίδευση είχε κάτι παράτερο θεωρώ. Στην Κίνα κανείς δεν κόβει τα λουλούδια από τα παρκα, και αν κανείς πάει να κοψει ένα λουλούδι οι άλλοι τον κοιτούν παράξενα "σαν να θέλει να κλέψει όλη τη μυρωδιά του κόσμου για τον εαυτό του". Περασα δίπλα απ' τα λουλούδια γιατί ποτέ δεν κόβω λουλούδια από τοτε.
On education
Today I was thinking how peculiar is the power of education upon us people. I was walking by the grass. After a tough winter, one could see sun and flowers, yellow flowers on the grass that's usually white from ice. Because it never snows here. It only gets colder. Colder. I looked at the flowers and though of May Day and I thought "what day is it today , the image of my hands making the may day necklace of flowers, how many days apart are we, where will I be that day this year, will there be beautiful flowers to cut... and then education interrupted me. I remember in 6th grade of elementary school we had a white book called "writting and expression" and we used to read from it in class. Everyone cuts flowers in spring, and they put them on their hair and smell them. That day we read about the parks in China. Random. There is something random about most of our education I feel. In China noone cuts the flowers from the park and if someone tries to cut one the rest of the people look at him as if he wants to steat the aroma of the world all to himself. I passed by the flowers because I never cut flowers ever since.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου