Σφραγίδα

Ψαχούλευα την ψυχή μου πάλι
σαν φτωχός
σαν άστεγος από ζωή
με βρήκα να χώνω τα δάχτυλά μου στις νύχτες που με φτάσαν οι σκέψεις.
Μύρισε κάποια μυρωδιά παλιά αφημένη σε 
κάποιο κρεβάτι σκεπασμένο από χρόνο,
από απόσταση ανθρώπινη, από εκείνη των ματιών
που μουδιάζει τον άνθρωπο
που κρατάει το σώμα να κοιτάζει τη  ζωή 
σαν χάρτη 
και να χάνεται στη φαντασίωση του χαρτιού, 
που τη βαστά ενωμένη.
Η σιωπή 
Χαρήστηκα γαλήνη και αναρωτήθηκα τότε
πώς βρέθηκα σαν από αγάπη, άνθρωπος
πως γεννήθηκα από θάλασσα, νερό που βρέχει τους κόκους 
και με βασταει η αμμουδιά μέσα του
ζωντανεμένη.

Σταμάτησα εκεί.
Ένιωθε η σκέψη εκείνη 
σαν να βρέθηκα στο μοναχό απάτητο σημείο του κορμιού του σύμπαντος.
Ήταν οι ώρες τέτοιες που δεν χώραγε ο νους μου άλλη αγάπη.
Έσπρωχναν τα νύχια τη σάρκα να πιαστεί ο έρωτας
απ' τ' ανοίγματα , τις πληγές της
μα ο έρωτας μ'αφησε μ'αναπνοή βαριά να τον κοιτώ
να στέκεται και να μετράει τα λόγια που ήθελα να πω 
και κράτησα.

Και ξανάρθε η νύχτα, και ξανάπε η ψυχή μου το έλα
το ακούμπα με
κι εγώ υπάκουος 
μεθυσμένος απ' τη βοή που κάνει ο έρωτας οταν τον αγκίζω
με το νου κατρακύλισα στα πόδια της άμμου
να με πνίξει το ρεύμα
μήπως και γεννηθώ ψάρι τελικά
μήπως και παρασυρθεί ο παράδεισος που ζει εντός μου 
και βγεί να σε ψάξει.

Στάση.
Μια παύση όλα. Μια παύση το ποίημα.
Μια παύση η ζωή.
Να δω πως γεννήθηκα ξένος απ'την αγάπη που με ζητάει 
στρατιώτη.
Αποστάτης 
απ' τη ζωή που με ζητάει παρόν.
έτσι μόνο μεγαλώνουν οι λυποτάκτες
μεσ'από στεριές ατέρμωνες άκρες να στριφογυρίζουν 
σ' έναν μόνιμο αλοπρόσαλο περίπατο
στον ήλιο.
Κι έτσι που με βρήκαν οι σκέψεις χωρισμένο με τη ζωή.
Δεν είχα παρά το  μολύβι που μου δωκε
σφραγίδα το θάνατο
μήπως μπορώ να ελπίσω.

Spaces Indefinite

We are the silences of uninterested lovers

You are the pleas of a man

I am the force dragging the pleas closer

A relationship as such

Mathematical

We are the pains of unrequited desires

Me the bedside lamp that remained shut

You the homeless night that lay beneath it

A connection inevitable

As a noun strong and absolute:

Relationship

A physical one

Like that of water to steam

Maybe if one heats you up they will get me.

Or we are a relationship logical

One is one or the other

But not both

Then one cannot be one with another.

Maybe we are the silence and the tear paired in one evening hug

A relationship antithetical.

Or we have that of the air

We find ourselves in one room of the house today

We are breathed in another

Out in the streets

Inside the cupboards air staling tomorrow

Like atomless atoms we know our mass

We know our speed

But not both.

normally distributed around moments, first moments

second

a relationship negative like that of pride and together

a hypothesis tested

     inconclusive

Is this then a relationship causal?

If not in our petty minds

in the soul that lives between our fingers tense

Found against each other athirst for time

As if they were touching before they touched.

A relationship complete and injective

defined over indissoluble proclivities.

You are the partial disambiguation of my soul.

The taste of another woman

He stood there wide open
his eyes wide open
his arms ladders to his lips
a pair that meant so little then
and so much now
so much in time units
so much quantified by the gravity of the human ticks of the clock
the sunrises together and the sunsets
the darkness together separated by the light grabbing itself from the edges of the bathroom door
light left lit to see the edges of your wondering eyes
light stumbling to leave you bottom lip bitten naked

For a moment an ocean was lying there with us
between me and his arms where 2 inches and an ocean
and I looked at it wondering
if this is the sea I will dream or drown in
if this is the time to float or swim to the shore
and if the waves will break me on those edges
surronding his chest uncovered.
I tasted his lips
and there it was.

Something inside me was left dancing in the true colour of his eyes
I felt my numbing mind lying on the meeting of his mouth where the words had come from.

The horse and the sunset, the place where the words had been
the square coming to me from that opening
like an abyss in the midst of a river.
Across,
the words that bit the skin off my fingers whenever they touched him
In this choreographed drowning,

I found myself on some street
I found myself to be the man on the window watching
some ignorant strangers' way home
when they stab their finished cigar
on my doorstep.